Het intieme samenspel van dit paar is hier bedoeld als symbolische metafoor voor het begrip ‘toestaan’. Blijkbaar geniet deze vrouw van het contact met deze man. Maar als ze haar ogen opendoet, ziet ze een kaal persoon zonder gezicht. Is het een marsmannetje, een alien, een bezoeker, een boodschapper, een narcist, of misschien een politicus, die totaal gevoelloos zijn eigen boodschap overbrengt, wat er ook moge gebeuren? De vrouw blijft nadien telkens met de kater achter.
In de tijd van vandaag waarin iedereen is geprogrammeerd om bang te zijn voor alles en iedereen, vervaagt dat echt intieme samenspel geleidelijk. Angst neemt haar plaats in.
In dit kunstwerk laat de kunstenaar ons geloven dat we ons allemaal voelen als die vrouw die op zoek is naar plezier, genegenheid, respect, liefde, waardering en samenhorigheid, die we verwachten te krijgen van die boodschapper die ons overtuigt om zijn liefde te aanvaarden. Dus laten we die persoon toe om onze beschermde zone binnen te gaan. Maar al snel zien we onszelf weer met een kluitje in het riet gestuurd.
En we denken het allemaal voor onze ogen te zien. Onheilsprofeten laten ons geloven dat deze buitenaardse wezens een algemene verplichting zouden kunnen bewerkstelligen om ons allemaal te laten vaccineren met een microchip die al onze bewegingen tyranisch zou controleren, waarbij die magische afstand van 1,5 meter nodig zou kunnen zijn voor de satellieten om ons te identificeren , … onheilspellende gissingen, maar wat vandaag echt is, is dat ik Covid19 interpreteer als een politiek virus dat het einde van onze vrijheid heeft ingeluid.
Het maakt niet uit hoe we het draaien, we voelen ons altijd voor de gek gehouden of genaaid. We eindigen deze dag terug met een kater … voor de honderdste keer. Weet u hoelang we dit zullen toestaan? Juist, … totdat we allemaal opstaan en de “opgeklopte angst” achter ons laten.
_______
Upside down 1
Upside down 2